Racism is Typically Dutch (2022) i.s.m. Rode Hoed, Movies that Matter en Black Achievement Month

Toen de Amerikaanse documentairemaker Leslie Askew enkele jaren geleden naar Amsterdam verhuisde, leek dat het paradijs op aarde. Ze kende Nederland voornamelijk als een land van vrijheid en gemoedelijkheid: of het nou ging om het softdrugs gedoogbeleid, de euthanasiewetgeving of de goed geregelde sociale voorzieningen – in Nederland leek het volgens Askew allemaal te werken. Maar gedurende haar verblijf ontdekte ze ook steeds vaker Hollands sluimerende racisme: waarom moest ze steeds uitleggen dat ze zich beledigd voelde door ‘grapjes’ en opmerkingen? En waarom kwam ze op bepaalde plekken in de stad geen mensen van kleur tegen? Met de recente toeslagenaffaire bij de belastingdienst werd ook het fundament onder die fijn geregelde voorzieningen weggeslagen.

Om te onderzoeken hoe Nederland er als vrij en tolerant voor staat, startte Askew (die onder andere voor CNN en Al Jazeera werkte) een documentaire project met als titel Racism is Typically Dutch waarin ze de koloniale wortels van het Nederlandse racisme blootlegt. In de nog ontwikkeling zijnde zesdelige serie toont Askew hoe het uitsluiten van minderheden ingebakken zit in het Nederlandse systeem (van het lager onderwijs tot de Hoge Raad der Nederlanden) en welke effecten dit heeft voor mensen die er de dupe van zijn. Speciaal voor de Black Achievement Month vertoont Askew de pilotaflevering van Racism is Typically Dutch en gaat ze achteraf met het publiek in gesprek waarom racisme inderdaad zo typisch Nederlands is en waar de rest van haar serie over moet gaan.